miércoles, 31 de enero de 2024

Amitzi (Txindoki/Larrunarri): Arima Beltza

Txindoki/Larrunarri alboan izateak bigarren plano batean utzi izan du Amitzi edo Aiznabarreko horma. Horma honek ez du Txindokiren erakargarritasun berbera eta bertan eskalada bide interesgarriak agertu daitezkeela irudikatzea ere konplexuagoa suertatzen da hormaren morfologia beragatik.

Gutxinaka bada ere, Amitzi hormaren sekretuak arakatuz doaz eta azken urteetan trad eskaladarako tenplu txiki bat bilakatu da. Autobabesean eskalatzeko bide interesgarriak ireki dira eta abenturarako eremu emankorra da orain. Mikel Saez de Urabain, Aritz Azkue edo Xabier Artolaren ekarpena benetan eskertzekoa da. Amitzi hormaren inguruko informazioa ondorengo estekan aurkituko duzue:

https://aralarreneskaladak.blogspot.com/p/txindoki.html

Gure kasuan, Amitzi hormako Arima Beltza bidea errepikatzeko aukera izan genuen eta gozatu ederra hartu genuen. Bide gomendagarria da trad eskalada gustoko dutenentzat. Bideak ez du inongo ekipamendurik baina ondo jarraitzen da. Hiru luze motzetan abentura eskaintzen duen bidea da, arroka onarekin eta pasarte ederrekin. Hirugarren luzean estutu beharra dago eta autobabesarekin ausart jokatu behar da sapai aurreko plakan zein sapaian bertan. Mila esker bideagatik!


Bideari buruzko datuak:

Hiru luzetan eskalatzen den bidea da, oso markatua edo nabarmena ez den espoloi moduko batetatik lehen bi luzeetan eta sapaia baterantz hirugarrenean. Bidearen hasiera hormara itsatsia dagoen bloke berezi baten markatzen du eta hasieran eskuinaldera eta ondoren zuzen egin behar da. Bilera muntatzeko errepisa belartsu batzuetara iritsi arte, espoloiaren oinarrian.

Bigarren luzea ederra da eta oso ondo babesten da autobabeserako materialarekin. Totem sortako tarteko zenbakiak errepikatuz gero jarriko ditugu. Arrakala politak eskalatzen dira arroka honekoak. Bilera sapaiaren azpian dagoen plakaren oinarrian egin genuen. 

Hirugarren luzea da zailena eta ikusgarriena. Sapaiaren azpiko plakan pausu zail bat aurkitu genuen (agian zertxobait eskuinera egin genuelako). Sapaia gainditzeko trabesia labur bat egin behar da ezkerrera eta hemen ere pausu zail bat gainditu beharko da. Ondoren irteera ederra da baina amaiera arte estutu behar da. 

Orokorrean bide txiki baina ederra. Gomendagarria!

Erabilitako Materiala: Fisureroak, Totem Jokoa x2, Camalot 3 zbk (Camalot 4 zenbakia eraman ezkero jarriko duzue). Arroka zubietarako zintak.


Hurbilketa eta jeitsiera: Txindokiko mendebaldeko aristarako bidea hartu behar da hormara hurbiltzeko. Hormaren atzeko aldetik arazorik gabe aterako gara oinez.

https://aralarreneskaladak.blogspot.com/p/txindoki.html

jueves, 13 de octubre de 2022

Anboto (Eurrekazko horma): Mari Urrika

Anboto mendiaren ekialdeko aurpegia Euskal Herriko paraje ikusgarrienetakoa da, gure lurraldeko mito eta kondaira hainbaten sorlekua. Bertan eskalatzen egon ahal izatea opari bat bezalakoa da. Urtean zehar epealdi labur batean bakarrik eskalatu daiteke (irailaren 15etik abenduaren 31era) eta hormak lehortzeko denbora behar du. Hori dela eta, ez dira egun asko izaten urtean bide hau eskalatzeko baldintza egokiak eskaintzen dituztenak. Denbora luzez bide honen atzetik ibili ondoren aurten izan dugu eskalatzeko aukera eta gozatu ederra hartu genuen!

Kalitate handiko bidea iruditu zaigu Mari Urrika, pasarte ederrak ditu plaka, kanalizo eta fisura politak zeharkatuz. Ekipamendu finko gutxi aurkituko dugu eta autobabeserako material sorta egoki bat eramatea beharrezkoa da. Oso gomendagarria, beti ere, estilo nahiko "alpinoa" duela kontuan hartuta.


Bideari buruzko datuak:

Bideak bi zati ezberdin ditu eta tartean oinez egin beharreko 40 metroko pasarte bat dago lepo batean. Lepotik oinez jeistea posible ikusten da beharrezkoa balitz eskubirantz eginda.

Hormaren lehen zatian hiru luze eskalatu behar dira. Lehen luzean (III+/IV) plaka eta kanalizo oso politak eskalatzen dira. Bigarrenean (V), plaka nahiko etzan baten ondoren fin eskalatu beharreko fisura bat hartu behar da ezkerrerantz. Fisura amaitzean plaka pausu batekin bileraren bila joango gara dezente ezkerrera eginda. Hirugarren luzean (V+/6a), plaka polit bat zuzen eskalatu eta ondoren ezkerrerantz egiten duen kanal erraz bat hartu behar da lepora irten arte.

Bigarren zatian, pasarte bertikalagoak eta anbiente handikoak eskalatzen dira. Laugarren luzean (V/V+) diedro belartsu batetarantz jo beharra dago eta bertan plakatik batzuetan eta diedrotik besteetan babesteko eta pausuak erosotasunez egiteko aukerak bilatu behar dira. Luzearen amaieran azken pausu bat egin behar da plakan bilerara iritsi arte. Bostagarren luzea (6a) mundiala da, benetan itzela, baina zertxobait gogorra psikologikoki, paraboltetatik gora eskalatu beharra dago, kanalizoetan jartzen diren frienak erabateko lasaitasuna ematen ez dutelarik. Azken luzea (III) erraza baina polita da, belarrezko errepisa batzuetarino. Bertatik dugun ikusmirak amaiera ederra eskaintzen digu.


Erabilitako Materiala: kordino hainbat arroka zubietarako, Totem jokoa (berdea, morea eta horia x2)Camalot 3 zbk. (x2), Camalot 4 zbk. Fisureroak eraman genituen baina ez genituen erabili.

Jeitsiera: Gure aukera ipar-ekialdeko aristatik jeistea izan zen (II. graduko pausuren bat edo beste destrepatu behar da). Beste aukera bat Anbotoko gailurrera igotzea litzateke ohiko bidetik jeisteko.

Oharrak: Krokisean markatuta dauden arroka zubietan kordino zaharrak aurkituko ditugu. Kordinoak bidea markatzeko oso ondo datoz baina ez daude egoera onean eta ez dute segurtasun nahikorik eskaintzen. Norberak eramandako kordinoak ipintzea litzateke egokiena kordino zaharrak dauden lekuetan edo hauek aldatzeko materiala eramatea
 
Nola iritsi: Gure kasuan Arrazolatik egin genuen gerturaketa Artaungo Sakonara doan bidea hartuta.


Hurbilketaren inguruko azalpena eta bideari buruzko informazio praktiko guztia ondorengo estekan aurkituko duzue: 
http://www.untzillaitz-sur.com/2015/09/19/anboto-1331-m-via-mari-urrika-290-m-6a/

jueves, 13 de enero de 2022

Kopako Harria: Jano orratza

Kopako Harria eskaladarako oasi bat bezalakoa da, ederra eta lasaigarria. Kasu honetan, sektore ezagunetatik kanpo geratzen diren bi bide labur baina interesgarriren berri eman nahi dizuegu.

Aurkezten ditugun bideen kokapena "ekialdeko orratzetan" litzateke. Orratz hauek Eguzkilore sektorearen ekialdera (parkinetik begiratuta eskubira) kokatuko lirateke. Multzo honetan daude zertxobait sakabanatuta "ttiki espoloia" (http://euskalherriatrad.blogspot.com/2013/05/kopakarri-ttiki-espoloia.html) eta post honetan aurkezten dugun "Jano orratza". 


Jano orratzaren baitan bi arrakala aurkitugu ditugu. Bata, hego-ekialde aurpegian dago kokatua eta bestea ipar aurpegian. Autobabeserako bi luze eskalatzeko aukera ematen da orratz honetan, bata alde batetik eta bestea bestetik, orratzak bi solairu moduko itxura hartzen du eta. Hala ere, solairu edo aurpegi bakarra eskalatzeko aukera dago, ipar aurpegira oinez iritsi gaitezkeelako Eguzkilore sektoretik gora, ttiki espologia dagoen txokora joanda.

Jano orratza bezala izendatu dugu, gauza gehienek bi alde edo aurpegi izaten dituztelako, aintzinako mitologietan edo pentsamoldeetan jasota utzi zen bezala.



Bideek arrakala adierazgarriak jarraitzen dituzte eta gradu apala duten arren eskalatu beharra dago. Hego-ekialdeko arrakalak babaresa estiloa erabiltzea eskatuko digu eta ipar-aurpegiko bideak aldiz goikaldeko irteeran tentuz ibiltzea eta estutzea eskatzen du.

Espero dugu bideak gustukoak izatea eta inguruneak merezi duen zaintza eta mimoa mantentzea.

jueves, 14 de enero de 2021

Lizarrusti: Galduen Espoloia

2020an zehar norberaren lurralde historikoan kokatutako beste udalerri batzuetara joateko aukerak eman bezain azkar Lizarrustira bueltatzeko erabakia hartu genuen eta zein pozik bueltatu gainera. Lagun batzuei ordurarte eskalatuak genituen bideak non hasten diren eta nolakoak diren azaltzen egon ginen Jendetza sektorean. Lagunek eskalatuko zuten bidea aukeratu zutenean Espolon Munduaterantz jo genuen, horixe baitzen egun hartarako genuen asmoa. Erabat despistatu eta ezkerrerago joan ginen nahigabean. Galduta eta despistatuta genbiltzala, horma batekin egin genuen topo eta bertatik eskalatzen hastea erabaki genuen, Espolón Munduate izan zitekeelakoan. Lehen luzea eskalatzerako konturatu ginen okerreko lekuan geundela baina bueno gustora ere bageunden. Bigarren luze bat eskalatu genuen hormatik irteteko eta orokorrean bideak pasarte polit batzuk bazituela iruditu zitzaigun. Lagunekin elkartzean barre egin genuen despisteak eman zigun emaitzaz. Konfinamendu ostean oso fin ez geundela bistan da.

2020 Abenduan, bigarren batez eskalatu genuen horma berbera. Garbiketa zerbait egin (asko ere ez) eta kordino batzuk ipini genituen. Bigarren aldi honetan, bidea gehiago gustatu zitzaigun, batez ere neguan landaretza gutxiago aurkitu dezakegulako, bai bide honetan eta baita Gorokarastako beste bide guztietan ere. Bideak ez du Gorokarastako beste hainbat bidek duten kalitatea, batez ere lehen luzearen bigarren zatia belartsua delako, baina Espolon Munduaterekin konbinatzeko adibidez eta metro gehiago eskalatzeko aukera ematen du. Bigarren luzearen amaiera polita da eta zapore onarekin utzi zaitzake.

Azken urte honetan galduta ibiltzea ohikoa bihurtu zaigu eta gauza asko galdu ditugu. Ia horrela izanda ere bideak aurkitzen jarraitzen dugun.

 


Bideari buruzko datuak:

Galduen espoloia Espolon Munduate bidearen ezkerretara geratzen da. Bertara iristeko, Lareo urtegira doan bidea hartu eta jendetza sektorea igaro ondoren lehen kurba nabarmena eskuinera egiten den momentuan basoan goruntz jo, garbien dagoen hormaren bila. Bidea espoloiaren eskubi aldetik hasten da eta kordino batez inguratuta dagoen zuhaitz batek markatzen du hasiera.
 
Horma ez da espoloi nabarmen bat. Espoloi izaera bigarren luzean hartzen duela esan daiteke. Horregatik bi luzeak hormaren bi zatiak eskalatzeko dira.

Lehen luzean (50m), espoloiaren eskuineko oinarria eskalatzen da. Lurretik, arroka zubi handi batean kokatua dagoen kordino batetarantz jo beharko dugu (bidearen oinetik nabarmen ikusten da) eta bere gainean dagoen plaka polit bat gainditu. Plakaren ondoren diedro belartsu batetarantz jo beharko dugu, eta ezkerrerantz zerbait jo, diedroak gune belartsura jotzen duenean. Tentuz ibili puntu honetan arroka ez baita horren egonkorra. Hortik aurrera, horma etzan egiten da eta arroka ikusten dugun lekutik eskalatzen jarraitu bigarren eta handiena den zuhaitz batetaraino. Zuhaitzean kordino bat kokatua dago bertan bilera egin ahal izateko.

Bigarrena (30m), lehen luzea baino politagoa da eta arroka kalitate hobekoa ere bada. Bileratik zuzen plaka etzan bat eskalatu beharko da (kordino batek markatzen du bidea) eta diedro batetarantz jo. Berriro ere diedroa ezkerreruntz gainditu beharko dugu espoloiaren azken zatian sartu ahal izateko plaka polit bat igaroz.

Bidearen hasiera


Erabilitako Materiala: Totem Cam Jokoa, Camalot 3 zbk eta arroka zubi zehin zuhaixketarako zintak.

Jeitsiera: oinez burutzen da basoan sartu eta ezkerreruntz Alleko basoaren bira burutzen duen bidearen bila. Bide honek Lareo urtegira doan bidera jeitsiko gaitu eta bertatik Parkinera bueltan joan ahal izango gara. Bide hau eskalatu ondoren Espolon Munduate edo Jendetza sektoreko beste bide bat eskalatu nahi badugu, eskubiruntz jo beharko da, Espolon Munduate eta Jendetza sektoreen artean dagoen kanalaren bila. Kanalaren amaieran 30 metroko rapel bat eginez azkar joan ahal izango gara sektore hauetara.

OharrakGomendagarria da bide hauek errepikatzean garbiketarako material zerbait eramatea, zerratxoa eta eskularruak abididez. Modu horretan bideak txukunago mantenduko dira. 
 
Nola iritsi
Lizarrustiko parketxearen (http://www.lizarrusti.com/) ondoan dagoen parkinean aparkatu bezain laster Gorokarastako haitzak ikusgai izango ditugu. Bertatik, Lareoko urtegira doan bidea hartu eta paretera hurbilduko gara modu ezin erosoago batean. 5/7 minutu tardatuko ditugu.

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/ac/Lizarrusti.jpg

domingo, 3 de enero de 2021

Lizarrusti: Espolón Munduate

Gorokarasta haitzek duten zabalera osoan zehar hainbat txoko, zirrikitu eta sorpresa aurkitu daitezke. Nabarmenenak diren arrakala, espoloi eta plakez gain horma zeharkatzen eta aztertzen ibilita eskaladarako beste aukerak ere agertzen joan dira. Espolon Munduate adibidez, Jendetza sektorearen ezkerretara geratzen da eta ez da guztien artean horma nabarmenena. Hala ere eta ikusten denez, garbiketa zerbaiten ondoren bide berri oso eder bat sortu ahal izan dute Aritz Azkue eta Mikel Saez de Urabainek. Lizarrustiko beste bideen antzera, neguko eguzkiaren berotasunean eskalada garbiaz gozatzeko aukera paregabeak emango dizkigu. Lizarrustira bueltatzeko beste arrazoi bat eta mila dira dagoeneko...


http://aralarreneskaladak.blogspot.com/p/lizarrusti.html
http://aralarreneskaladak.blogspot.com/p/lizarrusti.html


Bideari buruzko datuak:

Bi luze ederretan eskalatuko dugu espoloia. Lehenengoan arrakala desberdinez osatutatu plaka etzan edo bertikal oso politak eskalatuko ditugu eta Lizarrustiko arroka ederraz gozatuko dugu. Lehen bilera ingurua belartsua da eta beraz kontu zerbaitekin ibili beharra dago.

Bigarrena, anbiente handiko luzea da, zertxobait denetik dauka. Plaka etzan polit bat eta diedrotxo bat zeharkatu ondoren datorren tarterik zailenean desplome bat gainditu  gainditu beharko da. Ondo  babesten da eta kantu oso onak ditu. Asetuta uzten zaituen luze ederra da. 

Nahiz eta bideak bi luze bakarrik dituen, gustu onarekin uzten zaitu. Garbiketa lan handia egin dela nabari da eta eskertzekoa da benetan. Mila esker!!

Erabilitako Materiala: Fisureroak, Totem Jokoa, Camalot 3 zbk.

Jeitsiera: oinez burutzen da basoan sartu eta eskubiruntz doan bidearen bila. Aukera modura, Munduate espoloia eta Jendetza sektorea banatzen dituen kanaletik behera joan daiteke eta bertikal jartzen denean zuhaitz bat aprobetxatuz rapel egin. Modu horretan bidearen hasierara bueltatu gaitezke bertan zerbait utzi badugu.

OharrakGomendagarria da bide hauek errepikatzean garbiketarako material zerbait eramatea, zerratxoa eta eskularruak abididez. Modu horretan bideak txukunago mantenduko dira. 
 
Nola iritsi
Lizarrustiko parketxearen (http://www.lizarrusti.com/) ondoan dagoen parkinean aparkatu bezain laster Gorokarastako haitzak ikusgai izango ditugu. Bertatik, Lareoko urtegira doan bidea hartu eta paretera hurbilduko gara modu ezin erosoago batean. 5/7 minutu tardatuko ditugu.

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/ac/Lizarrusti.jpg

lunes, 30 de noviembre de 2020

Aballarri Trad Eskola

Eskalatzaileok horma handiekin eta bidaiekin amestu oi dugu. Egun, aldiz, askorentzat behintzat gertu eta txiki diren hormak dira gure arnasgune. Tokian-tokiko mendi eta eskalada guneak balio handikoak bilakatu zaizkigu. 

Beste garai batzuetan ere eskalatzaileek ahalik eta etekin handiena ateratzen zieten ingurune hurbilean zituzten horma guztiei, txiki zein handi, erraz zein gogor, batetik bestera ibiltzeko baliabideak eskasak zirelako, baina beti ere horma handiekin amesteari utzi gabe.

Km-0 eskaladak baditu bere plazerrak. Iraganeko eskalatzailek jomuga izan zituzten hormak berriro bisitatu, paseoa eta eskalada partekatu eta txikitasunari begira jarri. Aballarri mendixkak horixe bera eskaintzen digu eta horrela izan dadila betirako. Eskalada tradizionala praktikatzeko gune xume baina eder bat gure ametsak elikatzeko eta eskaladaren bitartez naturarekin bat egiteko.

Aballarriko haitzak eskalatzaileen bisitak jaso izan dituzte garai ezberdinetan eta bisitarien arrastoak aurkitu daitezke, baita bide moderno eta ekipatu bat Arista SW bezala izendatua. Ertza bere osotasunen burutu duten mendizale asko ere badira. Gure kasuan, ibilbide zaharrak gaurkotzeko asmoarekin hurbildu gara bertara eta batez ere Branka sektorean lan zertxobait egin dugu: iltze zahar zenbait kendu, berriren bat jarri eta bideak txukuntzen. Ia denon artean lekua mantentzen dugun.

Datu praktikoak 

  • Eskalada garbia praktikatzeko bide labur baina oso politak. 
  • Haitza hareharri gorria da nagusiki, konglomeratuarekin nahastua zenbait zatitan. Berezia, kalitate onekoa eta autobabeserako zulo eta arrakala asko eskaintzen dituena. 
  • Bideak hegoaldera begira daude eta eguzkiak egun osoan zehar jotzen du bertan. 
  • Garbiketa zerbait egin da baina ez asko. Zepilloa eramatea gomendatzen da. 
  • Bide gehiago garbitu eta prestatzeko aukera dago oraindik.
  • Hurbilketa Besabitik (Urnieta) 40 minutu inguru.
Ez dugu Aballarriko bide zahar hauen inguruan informaziorik lortu (bideak noiz eta nork irekiak izan ziren adibidez). Eskertuko genuke daturik badago horien berri izatea. Milesker!

INGURUA ZAINDU ETA BABESTU. KOTXEA TRABA EGITEN EZ DUEN TOKIAN UTZI

Hurbilketarako mapa

http://donostialdeaneskalatzen.blogspot.com/p/adarraitz.html

Eskaladarako beste aukerak ingurunean

Aballarritik gertu geratzen da Adarraitz eskalada eskola txikia, Adarra mendiaren puntatik gertu geratzen dena hain zuzen. Eskola honi buruzko informazio ondorengo estekan aurkituko duzue: http://donostialdeaneskalatzen.blogspot.com/p/adarraitz.html


martes, 11 de febrero de 2020

Ahaztutako Bideak: Egino -Triangelua- Vía Sur

Eginoko bide askoren ohiko jeitsiera hastearekin batera begirada behin eta berriro jartzen genuen pareta honetan eta bere arraila guztiz ebidentean. Aurreko belaunaldietako eskalatzaileen atentzioa noski ere deitua zuen horma honek. Vicente Perales-ek osatutako "Eguino: Paseos en la Vertical" gidaliburuan jasoa dago horma honetan dagoen bide bakarraren inguruko informazioa. 1981. urtean Atxo Apellaniz eta Juanito Oiarzabal eskalatzaile historikoek burutu zuten lehen igoera, "Vía Sur" bezala izendatua ageri da eta Dificil (IV) graduazioa ematen zaio aipatutako liburuan.



Aldiz, Eginoko bide desberdinak jasotzen dituzten gidaliburu modernoago zein interneteko informazioan ez da horma honen inguruko daturik ageri. Badirudi, beraz, azken urteetan ezer gutxi eskalatu den bidea dela eta ahaztuta geratu diren bideen artean dagoela.

Eginora egindako azken bisita aprobetxatuz bidea errepikatzeko plana egin genuen eta horma honek bere txikitasunean duen haunditasuna erakutsi zigun. Bideak bazituen hainbat gauza erakargarri guretzat: bi eskalatzaile ezagunen bide ezezaguna izatea, anbiente handiko kokapena, hormaren estetika bera, garai zaharretako IV gradua eta eskalada garbia. Osagai guzti hauek abentura txiki baten aurrean egon gintezkeela abisatzen gintuzten eta horrela izan zen.



Bideari buruzko datuak:

Deskribapena: Ibilbidea erabat nabarmena da. Hasiera eskuin ezker egin beharra dago, pasarte zertxobait belartsuan arrail nagusian barneratzeko. Arraila bitan banatzen den momentuan eskubirantz egin. Pausu horizontal bat egin behar da eskubiruntz desplome txibi batetatik atereaz eta sabina nabarmen batetara iristeko. Sabinara iritsi aurretik iltze bat jartzea gomendagarria izan daiteke. Sabina heltzea ia ezinbestekoa da baina kontuz ez baita guztiz trinkoa. Sabinatik eskubiruntz jarraitu pausu zailena burutuz repisa estu batetara iristeko, arraila zuzen goruntz hasten den lekuan. Bertatik gora bidea ondo babesten da eta arkaitza trinkoa da goikaldeko aristan kokatua dagoen arteara iritsi arte. Kontuz puntu honetan arrokarekin (nahiz eta guk asko garbitu genuen puntu hau). Gailurrera igo arista jarraituz.

Luzera: 40m.

Zailtasuna/Graduazioa: Gaur egungo estandareetan V+ litzateke gutxienez.

Lehen igoera: Atxo Apellaniz eta Juanito Oiarzabal, 1981

Erabilitako Materiala: Totem jokoa (gorria, horia eta morea errepikatu), Basic gorria eta horia eta fisurero ertain eta txikiak. Iltzeak ez genituen eraman baina gomendagarria litzateke hiru iltze universal eramatea pasarte baten exposizio maila jeisteko eta batez ere gailurrean bilera egiteko.

Jeitsiera: Gailurretik ekialderantz dagoen bretxa edo leporantz kontu handiz jeitsi, harri solteak daude eta. Iltzeak eraman ezkero rapel txiki bat montatzea gomendagarria izan daiteke.

Oharrak: Udaberrian eta udaran bidea belartsua izatera iritsi daiteke batez ere hasierako metroetan. Ahal ezkero, hobe da neguan edo udazkenean eskalatzea. Gutxi eskalatu den bidea da eta beraz kontuz arrokarekin, batez ere goikaldean.

Nola iritsi

Triangelua deritzon horma Aztore Handiaren atzean kokatua dago eta beraz bere kokapena oso garaia da. Egino herritik ikusita, horma garaienen artean ikusiko dugu. Oinez zuzenean bertaratzeko aukera dago, Usoaren eta Aztore Handiaren ezkerretara dagoen bidexka eta kanala erabiliz. Hala ere, egokiena beste bide batzuk eskalatuz bertaratzea da. Gure kasuan, "Matices" bidea eskalatu ondoren gerturatu ginen Triangelura, 10 bat minutu oinez eginda, baina Aztore Handia bera edo Larreñigiko Haitzetako edozein bide eskalatu ondoren erraz iritsiko gara horma honetara.

http://www.foropicos.net/viewtopic.php?t=18364&start=7

Argazkiaren iturria: https://martinelorza.com/es/escalada-en-alava-egino-la-palomagran-azor-160m6oa/